|
|
|---|
| 1 | En Hij zeide ook tot Zijn discipelen: Er was een zeker rijk mens, welke een rentmeester had;1) en deze werd bij hem verklaagd, als die zijn goederen doorbracht.2)
|
| 2 | En hij riep hem, en zeide tot hem: Hoe hoor ik dit van u? Geef rekenschap van uw rentmeesterschap;3) want gij zult niet meer kunnen rentmeester zijn.
|
| 3 | En de rentmeester zeide bij zichzelven: Wat zal ik doen, dewijl mijn heer dit rentmeesterschap van mij neemt? Graven kan ik niet; te bedelen schaam ik mij.
|
| 4 | Ik weet, wat ik doen zal, opdat, wanneer ik van het rentmeesterschap afgezet zal wezen, zij mij in hun huizen ontvangen.4)
|
| 5 | En hij riep tot zich een iegelijk van de schuldenaars zijns heeren, en zeide tot den eersten: Hoeveel zijt gij mijn heer schuldig?
|
| 6 | En hij zeide: Honderd vaten olie.5) En hij zeide tot hem: Neem uw handschrift, en nederzittende, schrijf haastelijk vijftig.
|
| 7 | Daarna zeide hij tot een anderen: En gij, hoeveel zijt gij schuldig? En hij zeide: Honderd mudden tarwe.6) En hij zeide tot hem: Neem uw handschrift, en schrijf tachtig.
|
| 8 | En de heer7) prees den onrechtvaardigen rentmeester,8) omdat hij voorzichtiglijk gedaan had; want de kinderen dezer wereld9) zijn voorzichtiger, dan de kinderen des lichts, in hun geslacht.
|
| 9 | En Ik zeg ulieden: Maakt uzelven vrienden10) uit den onrechtvaardigen Mammon,11) opdat, wanneer u ontbreken zal,12) zij u mogen ontvangen13) in de eeuwige tabernakelen.
|
| 10 | Die getrouw is in het minste, die is ook in het grote getrouw;14) en die in het minste onrechtvaardig is,15) die is ook in het grote onrechtvaardig.
|
| 11 | Zo gij dan in den onrechtvaardigen Mammon16) niet getrouw zijt geweest, wie zal u het ware vertrouwen?17)
|
| 12 | En zo gij in eens anders goed18) niet getrouw zijt geweest, wie zal u het uwe geven?19)
|
| 13 | Geen huisknecht kan twee heren dienen; want of hij zal den enen haten, en den anderen liefhebben, of hij zal den enen aanhangen,20) en den anderen verachten; gij kunt God niet dienen en den Mammon.
|
| 14 | En al deze dingen hoorden ook de Farizeen, die geldgierig waren, en zij beschimpten Hem.
|
| 15 | En Hij zeide tot hen: Gij zijt het, die uzelven rechtvaardigt voor de mensen; maar God kent uw harten; want dat hoog is onder de mensen,21) is een gruwel voor God.
|
| 16 | De wet en de profeten zijn tot op Johannes; van dien tijd af wordt het Koninkrijk Gods22) verkondigd,23) en een iegelijk doet geweld op hetzelve.24)
|
| 17 | En het is lichter, dat de hemel en de aarde voorbijgaan, dan dat een tittel der wet25) valle.26)
|
| 18 | Een iegelijk, die zijn vrouw verlaat, en een27) andere trouwt, die doet overspel; en een iegelijk, die de verlatene van den man trouwt, die doet ook overspel.
|
| 19 | En er was een zeker rijk mens, en was gekleed met purper28) en zeer fijn lijnwaad,29) levende allen dag vrolijk en prachtig.
|
| 20 | En er was een zeker bedelaar, met name Lazarus, welke lag voor zijn poort vol zweren;30)
|
| 21 | En begeerde verzadigd te worden van de kruimkens, die van de tafel des rijken vielen; maar ook de honden kwamen en lekten zijn zweren.
|
| 22 | En het geschiedde, dat de bedelaar stierf, en van de engelen gedragen werd in den schoot van Abraham.31)
|
| 23 | En de rijke stierf ook, en werd begraven. En als hij in de hel zijn ogen ophief, zijnde in de pijn, zag hij Abraham van verre, en Lazarus in zijn schoot.
|
| 24 | En hij riep en zeide: Vader Abraham, ontferm u mijner, en zend Lazarus, dat hij het uiterste zijns vingers in het water dope, en verkoele mijn tong; want ik lijd smarten in deze vlam.
|
| 25 | Maar Abraham zeide: Kind, gedenk, dat gij uw goed ontvangen hebt in uw leven, en Lazarus desgelijks het kwade; en nu wordt hij vertroost, en gij lijdt smarten.
|
| 26 | En boven dit alles, tussen ons en ulieden is een grote klove gevestigd,32) zodat degenen, die van hier tot u willen overgaan, niet zouden kunnen, noch ook die daar zijn, van daar tot ons overkomen.
|
| 27 | En hij zeide: Ik bid u dan, vader, dat gij hem zendt tot mijns vaders huis;
|
| 28 | Want ik heb vijf broeders; dat hij hun dit betuige, opdat ook zij niet komen in deze plaats der pijniging.
|
| 29 | Abraham zeide tot hem: Zij hebben Mozes en de profeten,33) dat zij die horen.34)
|
| 30 | En hij zeide: Neen, vader Abraham, maar zo iemand van de doden tot hen heenging, zij zouden zich bekeren.
|
| 31 | Doch Abraham zeide tot hem: Indien zij Mozes en de profeten niet horen, zo zullen zij ook, al waren het, dat er iemand uit de doden opstond, zich niet laten gezeggen.35)
|
|
|
|---|