1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12


1De koning Nebukadnezar maakte een beeld van goud,1) welks hoogte was2) zestig ellen, zijn breedte zes ellen; hij richtte het op in het dal Dura, in het landschap van Babel.
2En de koning Nebukadnezar zond henen, om te verzamelen, de stadhouders, de overheden, en de landvoogden, de wethouders, de schatmeesters, de raadsheren, de ambtlieden, en al de heerschappers der landschappen, dat zij komen zouden tot de inwijding van het beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar had opgericht.
3Toen verzamelden zich de stadhouders,3) de overheden, de landvoogden, de wethouders, de schatmeesters, de raadsheren, de ambtlieden, en al de heerschappers der landschappen, tot inwijding van het beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar had opgericht; en zij stonden voor het beeld, dat Nebukadnezar had opgericht.
4En een heraut riep met kracht:4) Men zegt u aan,5) gij volken, gij natien, en tongen!6)
5Ten tijde als gij horen zult het geluid des hoorns, der pijp,7) der citer,8) der vedel, der psalteren,9) des akkoordgezangs,10) en allerlei soorten van muziek, zo zult gijlieden nedervallen, en aanbidden het gouden beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar heeft opgericht;
6En wie niet nedervalt en aanbidt, die zal te dierzelfder ure in het midden van den oven des brandenden vuurs geworpen worden.
7Daarom te dier tijd, als al die volken hoorden het geluid des hoorns, der pijp, der citer, der vedel, der psalteren,11) en allerlei soorten der muziek, alle volken, natien, en tongen nedervallende, aanbaden het gouden beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar had opgericht.
8Daarom naderden12) even ter zelfder tijd13) Chaldeeuwse mannen, die de Joden openlijk beschuldigden;14)
9Zij antwoordden en zeiden15) tot den koning Nebukadnezar: O koning! leef in der eeuwigheid!16)
10Gij, o koning! hebt een bevel gegeven,17) dat alle mensen, die horen zouden het geluid des hoorns, der pijp, der citer, der vedel, der psalteren, en des akkoordgezangs, en allerlei soorten van muziek, nedervallen, en het gouden beeld aanbidden zouden;
11En wie niet nederviel, en aanbad, die zou in het midden van den oven des brandenden vuurs geworpen worden.
12Er zijn Joodse mannen, die gij over18) de bediening van het landschap van Babel gesteld hebt,19) Sadrach, Mesach en Abed-nego;20) deze mannen hebben, o koning! op u geen acht gesteld; uw goden21) eren22) zij niet,23) en zij bidden het gouden beeld niet aan, hetwelk gij opgericht hebt.
13Toen zeide Nebukadnezar in toorn en grimmigheid, dat men Sadrach, Mesach en Abed-nego voorbrengen zou; toen werden die mannen voor den koning gebracht.
14Nebukadnezar antwoordde en zeide tot hen: Is het met opzet,24) Sadrach, Mesach en Abed-nego, dat gijlieden mijn goden niet eert, en het gouden beeld, dat ik opgericht heb, niet aanbidt?
15Nu dan, zo gijlieden gereed zijt, dat gij ten tijde, als gij horen zult het geluid des hoorns, der pijp, der citer, der vedel, der psalteren, en des akkoordgezangs, en allerlei soort der muziek, nedervalt, en aanbidt het beeld, dat ik gemaakt heb, zo is het wel;25) maar zo gijlieden het niet aanbidt; ter zelfder ure zult gijlieden geworpen worden in het midden van den oven des brandenden vuurs; en wie is de God,26) Die ulieden uit mijn handen verlossen zou?27)
16Sadrach, Mesach en Abed-nego antwoordden en zeiden tot den koning Nebukadnezar: Wij hebben niet nodig u op deze zaak te antwoorden.28)
17Zal het zo zijn, onze God,29) Dien wij eren, is machtig ons te verlossen uit den oven des brandenden vuurs, en Hij zal ons uit uw hand, o koning! verlossen.
18Maar zo niet,30) u zij bekend, o koning! dat wij uw goden niet zullen eren, noch het gouden beeld, dat gij hebt opgericht, zullen aanbidden.
19Toen werd Nebukadnezar vol grimmigheid, en de gedaante zijns aangezichts veranderde31) tegen Sadrach, Mesach en Abed-nego; hij antwoordde en zeide, dat men den oven zevenmaal32) meer heet zou maken dan men dien pleegt heet te maken.33)
20En tot de sterkste mannen van kracht,34) die in zijn heir waren,35) zeide hij, dat zij Sadrach, Mesach en Abed-nego binden zouden, om te werpen in den oven des brandenden vuurs.
21Toen werden die mannen gebonden36) in hun mantels,37) hun broeken, en hun hoeden, en hun andere klederen, en zij wierpen hen in het midden van den oven des brandenden vuurs.
22Daarom dan, dewijl het woord des konings aandreef,38) en de oven zeer heet was, zo hebben de vonken des vuurs die mannen,39) die Sadrach, Mesach en Abed-nego opgeheven hadden,40) gedood.
23Maar als die drie mannen, Sadrach, Mesach en Abed-nego, in het midden van den oven des brandenden vuurs, gebonden zijnde,41) gevallen waren,
24Toen ontzette zich de koning Nebukadnezar,42) en hij stond op43) in der haast,44) antwoordde en zeide tot zijn raadsheren:45) Hebben wij niet drie mannen in het midden des vuurs,46) gebonden zijnde,47) geworpen? Zij antwoordden en zeiden tot den koning: Het is gewis,48) o koning!
25Hij antwoordde en zeide: Ziet, ik zie vier mannen, los wandelende in het midden des vuurs, en er is geen verderf aan hen; en de gedaante des vierden is gelijk eens zoons der goden.49)
26Toen naderde Nebukadnezar50) tot de deur van den oven des brandenden vuurs, antwoordde en sprak: Gij Sadrach, Mesach en Abed-nego, gij knechten51) des allerhoogsten Gods!52) gaat uit en komt hier! Toen gingen Sadrach, Mesach en Abed-nego53) uit het midden des vuurs.54)
27Toen vergaderden de stadhouders,55) de overheden, en de landvoogden, en de raadsheren des konings, deze mannen beziende, omdat het vuur over hun lichamen niet geheerst had,56) en dat het haar huns hoofds57) niet verbrand was,58) en hun mantels niet veranderd waren,59) ja, dat de reuk des vuurs daardoor niet gegaan was.60)
28Nebukadnezar antwoordde en zeide:61) Geloofd zij de God van Sadrach, Mesach en Abed-nego,62) Die Zijn engel gezonden,63) en Zijn knechten verlost heeft, die op Hem vertrouwd hebben, en des konings woord veranderd,64) en hun lichamen overgegeven hebben,65) opdat zij geen god eerden noch aanbaden,66) dan hun God.
29Daarom wordt van mij een bevel gegeven, dat alle volk, natie en tong, die lastering spreekt67) tegen den God68) van Sadrach, Mesach en Abed-nego, in stukken gehouwen worde,69) en zijn huis tot een drekhoop gesteld worde;70) want er is geen ander God, Die alzo verlossen kan.71)
30Toen maakte de koning72) Sadrach, Mesach en Abed-nego voorspoedig in het landschap van Babel.