1 2 3 4


1Naomi nu had een bloedvriend1) van haar man, een man,2) geweldig van vermogen, van het geslacht van Elimelech; en zijn naam was Boaz.
2En Ruth, de Moabietische, zeide tot Naomi: Laat mij toch in het veld gaan, en van de aren oplezen,3) achter dien, in wiens ogen ik genade zal vinden.4) En zij zeide tot haar: Ga heen, mijn dochter!
3Zo ging zij heen, en kwam en las op in het veld, achter de maaiers; en haar viel bij geval voor,5) een deel van het veld van Boaz,6) die van het geslacht van Elimelech was.
4En ziet, Boaz kwam van Bethlehem, en zeide tot de maaiers: De HEERE zij met ulieden! En zij zeiden tot hem: De HEERE zegene u!7)
5Daarna zeide Boaz tot zijn jongen,8) die over de maaiers gezet was: Wiens is deze jonge vrouw?
6En de jongen, die over de maaiers gezet was, antwoordde en zeide: Deze is de Moabietische jonge vrouw, die met Naomi wedergekomen is9) uit de velden Moabs;
7En zij heeft gezegd: Laat mij toch oplezen en aren bij de garven verzamelen, achter de maaiers; zo is zij gekomen en heeft gestaan van des morgens af tot nu toe;10) nu is haar te huis blijven weinig.11)
8Toen zeide Boaz tot Ruth: Hoort gij niet, mijn dochter? Ga niet, om in een ander veld op te lezen; ook zult gij van hier niet weggaan, maar hier zult gij u houden bij mijn maagden.12)
9Uw ogen zullen zijn op dit veld, dat zij maaien zullen,13) en gij zult achter haarlieden gaan;14) heb ik den jongens niet geboden,15) dat men u niet aanroere? Als u dorst, zo ga tot de vaten, en drink van hetgeen de jongens zullen geschept hebben.
10Toen viel zij op haar aangezicht, en boog zich ter aarde,16) en zij zeide tot hem: Waarom heb ik genade gevonden in uw ogen, dat gij mij kent,17) daar ik een vreemde ben?
11En Boaz antwoordde en zeide tot haar: Het is mij wel aangezegd alles,18) wat gij bij uw schoonmoeder gedaan hebt, na de dood uws mans, en hebt uw vader en uw moeder, en het land uwer geboorte verlaten, en zijt heengegaan tot een volk, dat gij van te voren niet kendet.19)
12De HEERE vergelde u uw daad en uw loon zij volkomen,20) van den HEERE, den God Israels, onder wiens21) vleugelen22) gij gekomen zijt om toevlucht te nemen!
13En zij zeide: Laat mij genade vinden in uw ogen,23) mijn heer, dewijl gij mij getroost hebt, en dewijl gij naar het hart uwer dienstmaagd gesproken hebt,24) hoewel ik niet ben, gelijk een uwer dienstmaagden.
14Als het nu etenstijd was, zeide Boaz tot haar: Kom hier bij, en eet van het brood, en doop uw bete in den azijn. Zo zat zij neder aan de zijde van de maaiers, en hij langde haar geroost koren,26) en zij at, en werd verzadigd, en hield over.27)
15Als zij nu opstond, om op te lezen, zo gebood Boaz zijn jongens, zeggende: Laat haar ook tussen de garven oplezen, en beschaamt haar niet.
16Ja, laat ook allengskens28) van de handvollen voor haar wat vallen, en laat het liggen, dat zij het opleze, en bestraft haar niet.
17Alzo las zij op in dat veld, tot aan den avond; en zij sloeg uit,29) wat zij opgelezen had, en het was omtrent een efa gerst.30)
18En zij nam het op, en kwam in de stad; en haar schoonmoeder zag, wat zij opgelezen had; ook bracht zij voort, en gaf haar, wat zij van haar verzadiging overgehouden had.31)
19Toen zeide haar schoonmoeder tot haar:32) Waar hebt gij heden opgelezen, en waar hebt gij gewrocht?33) Gezegend zij,34) die u gekend heeft!35) En zij verhaalde haar schoonmoeder, bij wien zij gewrocht had, en zeide: De naam des mans, bij welken ik heden gewrocht heb, is Boaz.
20Toen zeide Naomi tot haar schoondochter: Gezegend zij den HEERE,36) Die Zijn weldadigheid niet heeft nagelaten37) aan de levenden38) en aan de doden! Voorts zeide39) Naomi tot haar: Die man is ons nabestaande; hij is een van onze lossers.40)
21En Ruth, de Moabietische, zeide: Ook,41) omdat hij tot mij gezegd heeft: Gij zult u houden bij de jongens, die ik heb, totdat zij den gansen oogst, die ik heb, zullen hebben voleindigd.
22En Naomi zeide tot haar schoondochter Ruth: Het is goed, mijn dochter, dat gij met zijn maagden uitgaat, opdat zij u niet tegenvallen in een ander veld.42)
23Alzo hield zij zich bij de maagden van Boaz, om op te lezen, totdat de gersteoogst en tarweoogst voleindigd waren; en zij bleef bij haar schoonmoeder.