|
---|
1 | En het geschiedde te Ikonium, dat zij1) te zamen gingen2) in de synagoge der Joden, en alzo spraken, dat een grote menigte, beiden van Joden en Grieken, geloofde.3)
|
2 | Maar de Joden, die ongehoorzaam waren,4) verwekten en verbitterden de5) zielen der heidenen tegen de broeders.
|
3 | Zij verkeerden dan aldaar een langen tijd,6) vrijmoediglijk7) sprekende in den Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord Zijner8) genade, en gaf, dat tekenen en wonderen geschiedden door hun handen.9)
|
4 | En de menigte der stad werd verdeeld, en sommigen waren met de Joden, en sommigen met de apostelen.10)
|
5 | En als er een oploop geschiedde, beiden van heidenen en van Joden, met hun oversten, om hun smaadheid aan te doen, en hen te stenigen,
|
6 | Zijn zij, alles overlegd11) hebbende, gevlucht naar de steden van12) Lykaonie,13) namelijk Lystre en Derbe, en het omliggende land;
|
7 | En verkondigden aldaar het Evangelie.
|
8 | En een zeker man, te Lystre, zat onmachtig aan de voeten, kreupel zijnde van zijner moeders lijf, die nooit had gewandeld.
|
9 | Deze hoorde Paulus spreken; welke de ogen op hem houdende, en ziende, dat hij14) geloof had om15) gezond te worden,16)
|
10 | Zeide met grote stem: Sta recht op uw voeten! En hij sprong op en wandelde.
|
11 | En de scharen, ziende, hetgeen Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn den mensen gelijk17) geworden, en tot ons nedergekomen.
|
12 | En zij noemden Barnabas Jupiter,18) en Paulus Mercurius, omdat hij het woord voerde.
|
13 | En de priester van Jupiter, die voor hun19) stad was, als hij ossen en kransen20) aan de voorpoorten21) gebracht had, wilde hij offeren met de scharen.
|
14 | Maar de apostelen, Barnabas en Paulus, dat horende, scheurden hun22) klederen, en sprongen onder de schare, roepende,23)
|
15 | En zeggende: Mannen, waarom doet gij deze dingen? Wij zijn ook mensen van gelijke bewegingen als gij, en verkondigen ulieden, dat gij u zoudt van deze ijdele dingen24) bekeren tot den levenden God, Die gemaakt heeft den hemel, en de aarde, en de zee, en al hetgeen in dezelve is;
|
16 | Welke in de verledene tijden al de heidenen heeft laten wandelen in hun wegen;25)
|
17 | Hoewel Hij nochtans Zichzelven niet onbetuigd26) gelaten heeft, goed doende van den hemel, ons regen en vruchtbare tijden gevende, vervullende onze harten met spijs en vrolijkheid.
|
18 | En dit zeggende, wederhielden27) zij nauwelijks de scharen, dat zij hun niet offerden.
|
19 | Maar daarover kwamen Joden van Antiochie en28) Ikonium, en overreedden de scharen, en stenigden Paulus, en sleepten hem buiten de stad, menende, dat hij dood was.
|
20 | Doch als hem de discipelen omringd hadden,29) stond hij op, en kwam in de stad; en des anderen daags ging hij met Barnabas uit naar Derbe.
|
21 | En als zij derzelve stad het Evangelie verkondigd en vele discipelen30) gemaakt hadden, keerden zij weder naar Lystre, en Ikonium, en Antiochie;
|
22 | Versterkende de zielen der31) discipelen, en vermanende, dat zij zouden blijven in het geloof, en dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods.
|
23 | En als zij in elke Gemeente, met opsteken32) der handen, ouderlingen verkoren hadden, gebeden hebbende met vasten, bevalen zij hen den Heere, in Welken zij geloofd hadden.
|
24 | En Pisidie33) doorgereisd hebbende, kwamen zij in Pamfylie.34)
|
25 | En als zij te Perge het Woord35) gesproken hadden, kwamen zij af naar Attalie.36)
|
26 | En van daar scheepten zij af naar Antiochie,37) van waar zij der genade Gods38) bevolen waren geweest tot het werk, dat zij volbracht hadden.
|
27 | En daar gekomen zijnde, en de Gemeente vergaderd hebbende, verhaalden zij, wat grote dingen God met hen gedaan39) had, en dat Hij den heidenen de deur des40) geloofs geopend had.
|
28 | En zij verkeerden aldaar geen kleinen tijd met de discipelen.
|
|
---|