1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

1Saul was een jaar in zijn regering geweest1), en het tweede jaar regeerde hij over Israel.2)
2Toen verkoos zich Saul drie duizend mannen uit Israel;3) en er waren bij Saul twee duizend te Michmas en op het gebergte van Beth-El,4) en duizend waren er bij Jonathan te Gibea-Benjamins;5) en het overige des volks liet hij gaan, een iegelijk naar zijn tent.
3Doch Jonathan sloeg de bezetting der Filistijnen,6) die te Geba was,7) hetwelk de Filistijnen hoorden.8) Daarom blies Saul met de bazuin in het ganse land, zeggende: Laat het de Hebreen horen.9)
4Toen hoorde het ganse Israel zeggen: Saul heeft de bezetting der Filistijnen geslagen,10) en ook is Israel stinkende geworden11) bij de Filistijnen. Toen werd het volk samengeroepen achter Saul, naar Gil-gal.
5En de Filistijnen werden verzameld om te strijden tegen Israel, dertig duizend wagens,12) en zes duizend ruiters, en volk in menigte als het zand, dat aan den oever der zee is;13) en zij togen op, en legerden zich te Michmas,14) tegen het oosten van Beth-Aven.15)
6Toen de mannen van Israel zagen, dat zij in nood waren (want het volk was benauwd), zo verborg zich het volk in de spelonken, en in de doornbossen, en in de steenklippen, en in de vestingen, en in de putten.
7De Hebreen nu gingen over de Jordaan 16)in het land van Gad en Gilead. Toen Saul nog zelf te Gilgal was, zo kwam al het volk bevende achter hem.17)
8En hij vertoefde zeven dagen,18) tot den tijd, dien Samuel bestemd had.19) Als Samuel te Gilgal niet opkwam, zo verstrooide het volk van hem.20)
9Toen zeide Saul:21) Brengt tot mij herwaarts een brandoffer, en dankofferen; en hij offerde brandoffer.22)
10En het geschiedde, toen hij geeindigd had het brandoffer te offeren, ziet, zo kwam Samuel; en Saul ging uit hem tegemoet, om hem te zegenen.23)
11Toen zeide Samuel: Wat hebt gij gedaan?24) Saul nu zeide: Omdat ik zag, dat zich het volk van mij verstrooide, en gij op den bestemden tijd der dagen niet kwaamt,25) en de Filistijnen te Michmas vergaderd waren,
12Zo zeide ik:26) Nu zullen de Filistijnen tot mij afkomen te Gilgal, en ik heb het aangezicht des HEEREN niet ernstelijk aangebeden,27) zo dwong ik mijzelven,28) en heb brandoffer geofferd.
13Toen zeide Samuel tot Saul: Gij hebt zottelijk gedaan;29) gij hebt het gebod van den HEERE, uw God, niet gehouden, dat Hij u geboden heeft; want de HEERE zou nu uw rijk over Israel bevestigd hebben30) tot in eeuwigheid.31)
14Maar nu zal uw rijk niet bestaan. De HEERE heeft Zich32) een man gezocht naar Zijn hart,33) en de HEERE heeft hem geboden34) een voorganger te zijn over Zijn volk, omdat gij niet gehouden hebt, wat u de HEERE geboden had.
15Toen maakte zich Samuel op, en hij ging op van Gilgal naar Gibea-Benjamins; en Saul telde het volk, dat bij hem gevonden werd, omtrent zeshonderd man.35)
16En Saul en zijn zoon Jonathan, en het volk, dat bij hen gevonden was, bleven te Gibea-Benjamins;36) maar de Filistijnen waren te Michmas gelegerd.
17En de verdervers gingen uit het leger der Filistijnen,37) in drie hopen; de ene hoop keerde zich op den weg naar Ofra,38) naar het land Sual;
18En een hoop keerde zich naar den weg van Beth-horon;39) en een hoop keerde zich naar den weg der landpale, die naar het dal Zeboim naar de woestijn uitziet.40)
19En er werd geen smid gevonden in het ganse land van Israel; want de Filistijnen hadden gezegd: Opdat de Hebreen geen zwaard noch spies maken.41)
20Daarom moest gans Israel tot de Filistijnen aftrekken, opdat een iegelijk zijn ploegijzer, of zijn spade, of zijn bijl, of zijn houweel scherpen liet.
21Maar zij hadden tandige vijlen tot hun houwelen,42) en tot hun spaden, en tot de drietandige vorken,43) en tot de bijlen, en tot het stellen der prikkelen.44)
22En het geschiedde ten dage des strijds, dat er geen zwaard noch spies gevonden werd45) in de hand van het ganse volk, dat bij Saul en bij Jonathan was; doch bij Saul en bij Jonathan, zijn zoon, werden zij gevonden.
23En der Filistijnen leger46) toog naar den doortocht van Michmas.47)