|
|
|---|
| 1 | En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.
|
| 2 | Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.
|
| 3 | Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.
|
| 4 | De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.
|
| 5 | Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.
|
| 6 | Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.
|
| 7 | Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.
|
| 8 | Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;
|
| 9 | Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.
|
| 10 | Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.
|
| 11 | Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.
|
| 12 | Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.
|
| 13 | Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.
|
| 14 | Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.
|
| 15 | In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;
|
| 16 | Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;
|
| 17 | Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;
|
| 18 | Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.
|
| 19 | Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;
|
| 20 | Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;
|
| 21 | Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;
|
| 22 | En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.
|
| 23 | Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;
|
| 24 | Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.
|
| 25 | Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.
|
| 26 | Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.
|
| 27 | Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;
|
| 28 | Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.
|
| 29 | Zie, dit alles werkt God tweemaal of driemaal met een man;
|
| 30 | Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.
|
| 31 | Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.
|
| 32 | Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.
|
| 33 | Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.
|
|
|
|---|